23 NİSAN ÇOCUK BAYRAMI HANGİ ÜLKENİN ÇOCUKLARI İÇİN?

23/04/2010, Diyarbakır

Her yıl sembolik olarak 23 Nisan tarihinde çocuklar birkaç dakika da olsa Başbakan, Cumhurbaşkanı veya Milli Eğitim Bakanı olurken; ülkenin doğusunda, Diyarbakır'da, Van'da, Şırnak'ta, Hakkari'de yaşayan çocuklar; kolluk kuvvetlerine taş attıkları gerekçesi ile bu çocuk bayramını hapishane hücrelerinde karşılıyorlar. Dünyada, çocuklara bayram armağan eden tek ülke olmanın gururunu vurgulayan Türkiye, maalesef 2006'dan sonra sokaklardaki toplumsal olaylara oyun gibi bakarak katılan böylece kanunla ihtilafa düşen çocukların tartaklanarak, yerlerde sürüklenerek gözaltına alınmasına, tutuklanmasına, cezaevlerinin karanlık hücrelerine gönderilmesine, uzun yargılama sonucunda ağır cezalar verilmesine tanık olmaya devam etmektedir.

Diyarbakır'da yaşanan toplumsal olaylarda gözaltına alınan yüzlerce çocuk hakkında, taş attıkları, zafer işareti yaptıkları ya da slogan attıkları gerekçesi ile çeyrek yüzyıla varan ceza istemiyle Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinde davalar açılmıştır. 29 Haziran 2006 tarihinde Terörle Mücadele Kanunu'nda yapılan değişiklikler sonucunda bu çocuklardan; yaşları 15 ila 18 arasında bulunanların dosyaları ile ilgili olarak Diyarbakır Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi tarafından görevsizlik kararı verilerek dosyalar, Diyarbakır CMK 250 mad. ile Görevli Özel Yetkili Ağır Ceza Mahkemelerine gönderilmiştir. Erişkinlerin yargılandığı bu mahkemelerde yargılanan çocukların büyük bir kısmı bu mahkemelerce "örgüte üye olma" gibi çok ağır cezalara mahkûm edilirken, birçok çocuğun yargılaması da halen devam etmektir.

Ceza, adalet sistemi içerisinde; işlenilen hukuka aykırı bir fiilin yarattığı zarar veya tehlikenin karşılığında uygulanan bir müeyyidedir. Ceza ile fiilin yaratacağı zarar veya tehlikenin ağırlığı arasında bir denge bulunması zorunludur. Ceza kanunları düzenlenirken, suçların; korunan hukuki değere göre belirlenmesi gerekir. Zarar veya tehlike ile uyumlu olmayan bir cezalandırma sistemi bireyde adalet kavramını zedelemektedir TMK' da yapılan bu son düzenlemeler ve öngörülen cezalar; bu kanun ile bir bakıma öç alma duygusuyla hareket edildiği sonucuna götürmektedir. Bu kanun halen Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından hakkıyla bir değişikliğe tabi tutulmamıştır.

Asıl olan çocuklara haklarını vermektir. Çocukların Özel Yetkili Ağır Ceza Mahkemelerinde yetişkinler gibi yargılanmalarına son vermek, Terörle Mücadele Kanununun 9 ve 13 maddesinde yapılan değişiklikleri düzeltmek, çeşitli toplumsal olaylara katıldıkları ve polise taş attıkları gerekçesi ile 23 ila 40 yıl arasında cezalar vermek yerine çocuklarla empati kurmak, onları anlamaya çalışmak, onlara en büyük bayram olacaktır. Türkiye Cumhuriyeti Devleti yasalarına göre 18 yaşına kadar yargılanan herkes çocuktur. Çocuklar, çocuk mahkemelerinde yargılanmalıdırlar. Kanunla ihtilafa düşen çocuklar için özgürlüğünden yoksun bırakma son çare olmalıdır.

Çocukların yeraltında, ağır iş koşullarında çalışmaları kesin yasaklandığında, eğitim ve öğretim ücretsiz ve kaliteli olduğunda, çocuk çalışmalarına yönelik bütçe artırıldığında, karakol ve hapishane yerine daha fazla okul, park ve eğitim destek evleri yapıldığında, devlet ve toplum olarak çocuklara gerekli olan değer verildiğinde, çocuklar kendi ana dillerinde kendilerini ifade edip eğitim gördüklerinde ve çocuk olarak görülüp yargılandıklarında çocuklar için gerçek bayram o zaman olur.

Çocuk Hakları Sözleşmesi'nin 6. maddesi "Taraf Devletler, her çocuğun temel yaşama hakkına sahip olduğunu kabul ederler" demektedir. 21 yılda 373 çocuğun katledilmesine ve binlerce çocuğun soğuk duvarlar ardında tutsak edilmesine seyirci olmak istemeyen vicdan sahibi her insanın toplumsal sorunlara duyarlı olması gerektiği kanaatindeyiz.

MAZLUMDER olarak devleti, ulusal ve ulusal üstü insan hakları belgelerine uymaya davet ediyoruz. Yargılaması hala devam eden çocukların adil yargılanmaları, salıverilmeleri ve çocuk olduklarının unutulmamasını istiyoruz.

MAZLUMDER Genel Başkanı

Ahmet Faruk ÜNSAL